Vaak wat ik schrijf stond al eerder op mijn eigen website adiah.nl/joomla.
Dit bericht ook:
Facebook is mijn metgezel, Ik zit uren per dag te facebooken, daar zie ik wat mijn kennissen en buitenlandse Facebook vrienden doen. Als ik aan het schrijven ben is Facebook soms een welkome afleiding van het zoeken naar woorden. Even mijn zinnen verzetten, even contact met de buitenwereld. Ik heb geen baan buitenshuis, ik heb geen liefdesrelatie, ik heb een paar vriendinnen en de contacten die ik heb zijn veelal zwemmers of boeddhisten. Ik vind het genoeg.
Op Facebook ben ik lid van een flink aantal groepen, waaronder een aantal tegen homofobie of het is genoeg, over het bullyen door hetero’s van homo’s. Ik ben zelf ook van de verkeerde kant maar soms word ik er zo moe van. Ik word zo moe van dat alsmaar gelijk hebben. Natuurlijk is homofobie erg en is het verschrikkelijk dat er jonge en oudere mensen zelfmoord plegen omdat ze gepest worden vanwege hun seksuele voorkeur. Daar wil ik niks over zeggen maar b.v. zo’n weigerambtenaar. Ik durf het bijna niet te zeggen maar is het nou echt nodig dat die mensen ontslagen worden omdat ze geen homo’s willen trouwen? Ik ken de argumenten, het is werk weigeren en ze vertegenwoordigen ons land en ons land heeft het homohuwelijk opengesteld, waar en ja je hebt gelijk – maar waarom mogen mensen niet principieel geen homo’s willen trouwen? We willen toch vrijheid? Is het geen vrijheid om het volkomen bij het verkeerde eind te hebben?
En nog zoiets Erwin Olaf, Erwin maakt prachtige foto’s en ik was diep ontroerd door zijn verhaal bij Zomergasten, ik sta er zelfs achter dat hij die vervelende kwal in zijn gezicht gespuugd heeft maar dat gezoen: moet dat nou? Ik zie het liever ook niet, niet van jou en ik doe het zelf liever ook niet. Toen ik heel jong was zat ik ook uitgebreid met mijn vriendin te zoenen aan de bar van het vrouwencafé maar al snel vond ik dat ik dat liever, beter en dieper kon doen achter de beslotenheid van mijn eigen deuren of die van haar of zelfs in de WC van het COC.
Gearchiveerd onder:Bloggen Tagged: Amsterdam, Bloggen, Erwin Olaf, facebook, gelijk, Geluk, gltb, Lesbian Pride, Lesbisch, liefde, life, love, Maar
